Հունիսի 30-ը Արմեն Հովհաննիսյանի ծննդյան օրն է: Ամեն տարի՝ փոփոխվող թվերի հետ, ցավն ավելի ու ավելի է մեծանում, որովհետև նրան շնորհավորելու, գրկելու փոխարեն մենք դեմ ենք առնում նրա գերեզմանաքարին:
Քայլերս էլի տանում են Եռաբլուր, մի վայր, որտեղ ակամայից ժպտում եմ ու խաղաղվում:
Ոտքերիս տակ հողը տաք է, երբեմն նույնիսկ ոչինչ չեմ զգում:
2014թ.-ին Արմենն իր մարմնով փակեց փամփուշտի ճամփան, բայց պատերազմի դուռը մինչ օրս կիսաբաց է մնացել...
Այսօր ես նայում եմ երկնքին ու հասկանում, որ տղաները մեր հաղթանակն են, քանզի նրանք խլացնում են իրենց գլխավերևով անցնող փամփուշտների ձայները, որ մեր գլխավերևում թռչունները խաղաղության երգեր երգեն։
Ծնունդդ շնորհավո՜ր, եղբայր, թող հոգիդ սավառնի լույսերի մեջ, փառք ու պատիվ քեզ...
Ստորև Banak.info-ն ներկայացնում է ֆոտոշարք՝ Եռաբլուր զինվորական պանթեոնից:
Իննա Թումանյան
Ծանուցում․ Կայքից մեջբերումներ անելիս հղումը www.banak.info-ին պարտադիր է: Կայքի հոդվածների մասնակի կամ ամբողջական հեռուստառադիոընթերցում առանց www.banak.info-ին հղման արգելվում է:
Տեղեկացրու՛ ընկերներիդ`
